Με όνειρα και ψευδαισθήσεις ξεκίνησα
χώματα και πατρίδα άφησα
έγραψα τίτλο του τέλους κι έφυγα
αφήνοντας τα πολλά
για τα λίγα
Έγραψα με το δάκρυ μου την ελπίδα
για τόπους μακρινούς νέα πατρίδα
έψαξα να βρω στο
διάβα της ζωής
νέο τόπο για ζήσω το όνειρο της ψυχής
Σε τόπο φιλόξενο
να απαλύνω
της προσφυγιάς το δράμα να ξεπλύνω
να ξεχάσω το κύμα το παγωμένο
να σβήσει το βλέμμα το θλιμμένο
Και βρέθηκα σε τόπο ξένο
έτσι ήταν το πεπρωμένο
δίχως αφορμή χωρίς ψωμί
εδώ δεν δίνει η μάνα στο παιδί
Τώρα δεν έχω που να πάω
λαοί μια χάρη
σας ζητάω
όχι άλλα συρματοπλέγματα
δεν θα αντέξω άλλα ψέματα
Δώστε αγάπη κι όχι μίσος
έτσι πρέπει να αγαπάμε, ίσως ,
τον πολιτισμό που πρέπει διδάξτε
μόνο η Ελλάδα έχει προσέξτε !
