και το έχεις στην κατοχή σου
και την θάλασσα αγκαλιάζεις
με την αιθέρια μορφή σου.
Σε κοιτώ και νιώθω ελεύθερος
και τα πουλιά σε διασχίζουν
είσαι το χάραμα αγγελιοφόρος
και στο δειλινό γυρίζουν
Πόσο πορτοκαλί στο δείλι
έχεις και μας το σκορπάς
σαν φως άπλετο από καντήλι
που ατενίζει και γυαλοκοπάς
Ήλιε μου δυνατέ το μεσημέρι
σχίζεις τον ουρανό μου
ταξίδεψε με σ' άλλα μέρη
να αντικρύσω τον κόσμο μου
Ουρανέ μου μην συννεφιάσεις
και μου βολοκοπάς την πλάση
γιατί και μπόρα να πιάσεις
πάλι ο ήλιος θα αχνογελάσει
Χρήστος Λ. Νταούλας από συλλογή "Ερώτων και Ψυχής"
